Enter Portal

Ανασφάλειες, παθιασμένους έρωτες, μειονεκτήματα στον χαρακτήρα της. Η γνωστή παρουσιάστρια είναι στην ωριμότερή της φάση και αυτό φαίνεται σε όσα εξομολογείται.

Παίζεις στο θέατρο, τραγουδάς, παρουσιάζεις. Τελικά, σε ποιον χώρο αισθάνεσαι καλύτερα;

Κοίτα, με έναν τρόπο, όλα αυτά συνδυάζονται πολύ αρμονικά στο μυαλό μου. Από μικρή ξεκίνησα να ασχολούμαι με όλα αυτά, παράλληλα, οπότε δεν κατάφερα ποτέ να ξεχωρίσω ένα κομμάτι ή να αφήσω πίσω μου κάποιο άλλο. Δηλαδή, στα 11 μου ήμουν στην παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου και, ταυτόχρονα, ήμουν στο «Bravissimo». Τελειώνοντας το σχολείο, πέρασα στο πανεπιστήμιο και ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής, αλλά και χορού - τότε όμως ήταν που ξεκίνησα να παρουσιάζω εκπομπές στο Mad. Οπότε, όλα εξελίχτηκαν παράλληλα για μένα.


Το κοινό όλων αυτών που διακρίνει εύκολα κάποιος, είναι η αναγνωρισιμότητα που σου προσφέρουν. Αυτό ήταν το κίνητρό σου;
Όχι, όχι. Ήταν η ανάγκη για επικοινωνία. Πάντα μου άρεσε ο χορός - πόσο γνωστή μπορούσα να γίνω μέσα από τον χορό; Ή, εγώ που λατρεύω το τραγούδι, αν ο αυτοσκοπός μου ήταν η αναγνωρισιμότητα, θα τραγουδούσα σε νυχτερινά μαγαζιά βγάζοντας και αρκετά λεφτά, χωρίς να με ενδιαφέρει καν το ρεπερτόριο - κάτι το οποίο μέχρι σήμερα δεν έχω κάνει. Εγώ θέλω να μαθαίνω πράγματα, να τα αφουγκράζομαι και μετά να τα επικοινωνώ.


Στα πρώτα σου βήματα, ήσουν πολύ κλειστή -και ειδικά στις συνεντεύξεις σου- ενώ μετά χαλάρωσες αρκετά. Τι σε άλλαξε;
Όταν άρχισε η μεγάλη αναγνωρισιμότητα, επειδή ταυτίστηκε με το κομμάτι της προσωπικής μου ζωής, με έκανε να κλειστώ ακόμη περισσότερο στον εαυτό μου. Ενώ ξεκινούσε κάτι σημαντικό για μένα στα επαγγελματικά, όλο αυτό καπελώθηκε από το προσωπικό κομμάτι και την έκθεσή του. Ένιωθα αμήχανα και δεν ήξερα πώς να το διαχειριστώ. Από τη μία ήθελα να ζήσω την προσωπική μου ζωή χωρίς περιορισμούς και, από την άλλη, να κάνω βήματα στα επαγγελματικά. Εκεί ήταν που μου βγήκε η ανάγκη να σωπάσω λίγο για να σκεφτώ πώς θα το αντιμετωπίσω.


Τελικά ποιος την «πλήρωσε»; Το προσωπικό σκέλος ή το επαγγελματικό; Από πού μέτρησες απώλειες;
Την πλήρωσαν οι δικοί μου άνθρωποι που έπρεπε όλο αυτό να το περάσουν μαζί μου και να με βοηθήσουν να βρω τα πατήματά μου.


Θυσίασες πολλά πράγματα στην προσωπική σου ζωή;
Δεν ξέρω αν έχασα κάτι, αλλά σίγουρα τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζω κυνικά και με ανασφάλεια το θέμα των σχέσεων. Και δεν ξέρω αν θα μπορέσω στην επόμενή μου σχέση να διαχειριστώ κάτι ανάλογο. Στα συναισθήματα και στην καρδιά δεν θέτεις όρια κι επειδή, πιθανότατα, η επόμενή μου σχέση θα είναι ίσως με κάποιον του χώρου μας, θα ήθελα να το προστατέψω επί δέκα. Ξέρω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό, αλλά θα το προσπαθήσω.


Εννοείς ότι δεν θα το παραδεχτείς; Δεν θα πεις δηλαδή «ναι είμαι με τον τάδε»;
Έτσι κι αλλιώς, δεν μου αρέσει να μιλάω για τα προσωπικά μου. Κι αυτό είναι κάτι που μου καταλόγιζαν πάντα - το ότι δεν μιλούσα ποτέ ανοιχτά ή δεν σχολίαζα πρόσωπα και καταστάσεις. Το ξέρεις αυτό, Αλέξανδρε… Δεν χρειάζεται να αρνείσαι έναν άνθρωπο που υπάρχει στη ζωή σου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει και να μιλάς για αυτό. Μόνη μου είμαι, δεν είμαι με κάποιον για να σου πω τι θα κάνω τώρα, αλλά σίγουρα θα προστατέψω όσο μπορώ την προσωπική μου ζωή.


Μεγαλώνοντας έχει ανέβει ο πήχης σου στους άντρες και τις σχέσεις;
Απλά συνειδητοποιώ περισσότερο τι είναι αυτά που αντέχω και τι δεν είναι. Κι αυτό γίνεται μέσα από την τριβή της σχέσης.


Ωστόσο, δεν είσαι άνθρωπος των άκρων. Δηλαδή, δεν μπορώ να σε φανταστώ αυτή την στιγμή ούτε με κάποιον που είναι 50 χρόνων, αλλά ούτε με κάποιον 20χρονο.
(γελάει). Ναι, αυτό είναι ακραίο! Ούτε εγώ με φαντάζομαι με 50άρη ή 20άρη. Δεν υπάρχουν «ιδανικά» και «μη ιδανικά», γιατί πολλές φορές έχω εκπλαγεί κι εγώ με κάποιες επιλογές που έκανα στο παρελθόν, αλλά και από επιλογές που έκαναν δικά μου πρόσωπα. Αυτά συμβαίνουν. Γι’ αυτό έχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον ο έρωτας, γιατί μας εκπλήσσει και μας πάει αλλού.


Όπως επίσης εθελοτυφλούμε σε ορισμένα «ελαττώματα» του άλλου και, στην αρχή του τουλάχιστον, κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε, ενώ βγαίνουν στην πορεία. Εσύ, βλέποντας αυτά τα ελαττώματα και τις διαφορές, καταλήγεις στο να μετανιώνεις για τη σχέση;
Γενικά μετανιώνω για πράγματα στη ζωή μου, αλλά στα θέματα των σχέσεων, πολύ λιγότερο. Ο κάθε άνθρωπος έχει τόσες πλευρές που δεν τις ξέρει ούτε ο ίδιος, οπότε ακόμη και οι σχέσεις που δεν καταλήγουν όμορφα, κάτι σου μαθαίνουν. Κυρίως για τον ίδιο σου τον εαυτό!


Από ποιο χαρακτηριστικό θα ήθελες να διακρίνεται η επόμενή σου σχέση;
Από την ηρεμία. Αυτό θέλω και αυτό μου χρειάζεται. Μαζί με απόλυτη ειλικρίνεια.


Δηλαδή ανάμεσα σε έναν θυελλώδη έρωτα και μία ήρεμη σχέση, προτιμάς το δεύτερο;
Αυτή τη στιγμή, ναι. Άλλωστε, ήρεμη σχέση δε σημαίνει ξενέρωτη σχέση. Θέλω κάτι να με ισορροπήσει. Δεν θέλω το πάθος. Όχι τώρα (γελάει). Το πάθος είναι τέλειο, είναι ζωή, αλλά σου παίρνει τα μυαλά. Έχει μεγάλο κόστος και τίμημα, που συνήθως πληρώνεις στο τέλος κι εγώ τώρα χρειάζομαι τη σταθερότητα. Ιδανικά, θα ήθελα να έχω μία σχέση με πάθος, αλλά να υπάρχει βαθιά αγάπη και σταθερότητα. Μέχρι να το βρω αυτό, θα επιλέγω την ηρεμία. Και μάλλον θα πέφτω στο πάθος.


Δεν σε φαντάζομαι να ζεις μία σχέση σου με πάθος, γιατί εξωτερικεύεις έναν εκλογικευμένο χαρακτήρα που μπορεί κάλλιστα να αποφύγει την καταστροφή του πάθους.
Αλήθεια; Κι όμως, έχω ζήσει πολύ παθιασμένες σχέσεις. Όταν ερωτεύομαι φεύγει η λογική μου. Τις έζησα πολύ έντονα αυτές τις σχέσεις, γίνομαι drama queen, όμως σε αυτήν τη φάση έχω ανάγκη από ηρεμία.


Γίνεσαι δοτική σε μία σχέση;
Όπως το λες: γίνομαι, δεν είμαι εξ’ αρχής! Θέλω τον χρόνο μου. Πρώτα πρέπει να αισθανθώ ασφάλεια και σιγουριά και τότε γίνομαι άλλος άνθρωπος. Δεν έχω καμία σχέση με τη Νάντια που μπορεί να έχει κάποιος στο μυαλό του.


Την επόμενη φορά που θα το νιώσεις αυτό, θα ανοίξει και η πόρτα για τη μητρότητα;
Φαντάζομαι πως κάπως έτσι θα προκύψει και αυτό. Αλλά, αν με ρωτάς για τώρα, δεν είμαι έτοιμη για κάτι τέτοιο. Και μόνο το ενδεχόμενο με φοβίζει και με τρομοκρατεί. Είναι η ευθύνη του πράγματος που με αγχώνει, γιατί δεν θα ήθελα να κάνω ένα παιδί και να το φέρω μέσα σε μία οικογένεια που δεν θα είναι υγιής ή συνειδητοποιημένη. Θέλω το παιδί μου να έχει δύο γονείς με γνώση και αποφασιστικότητα του τι πάνε να κάνουν στη ζωή τους. Κι αυτό που με φοβίζει ακόμη περισσότερο είναι ότι θέλω να είμαι με έναν άνθρωπο, ο οποίος θα θέλει να υποστηρίξει εξίσου αυτό το βήμα. Κι αυτό είναι σπάνιο. Μου αρέσουν οι οικογένειες στις οποίες συμμετέχουν και οι δυο γονείς στην ανατροφή των παιδιών.


Συμφωνώ, αλλά τα πράγματα είναι πολύ ρευστά και δεν ξέρεις αν ο άνθρωπος με τον οποίο είσαι τώρα και πληροί αυτές τις προδιαγραφές, συνεχίσει να το κάνει και στο μέλλον.
Έτσι είναι, γι’ αυτό και με προβληματίζει αυτό το θέμα. Γιατί σήμερα μπορεί να είμαι με έναν άνθρωπο και αύριο να μην είμαι, αλλά όταν μπαίνει κι ένα παιδί στη μέση, τότε τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Είναι τεράστια η ευθύνη.


Για όλες αυτές τις επιφυλάξεις που έχεις, έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι κι εσένα οι γονείς σου είναι χωρισμένοι;
Εννοείται αυτό! Αυτή είναι η βάση.


Σε αποσταθεροποίησε το διαζύγιο των γονιών σου;
Όχι, με πείραζε όσο δεν τους έβλεπα καλά μαζί, αλλά με το διαζύγιο ανακουφίστηκα. Ήταν για καλό. Φυσικά και δεν μου άρεσε η εξέλιξη, αλλά ήταν προς όφελος όλων. Κανείς δεν θέλει να βλέπει τους γονείς του να χωρίζουν, όμως πολύ περισσότερο, νομίζω, ότι δεν θέλει να βλέπει τους γονείς του να μην είναι καλά μεταξύ τους.


Την ίδια φοβία έχεις και για το γάμο;
Σαφέστατα.


Ενώ μιλάμε τόση ώρα για τις ανασφάλειες και τις φοβίες σου, γύρω από πολύ σοβαρά θέματα, δείχνεις πολύ ψύχραιμη. Αυτό που οφείλεται;
Στο ότι περνάω πολύ καλά με τον εαυτό μου και με τους δικούς μου ανθρώπους, έπειτα από διάφορες αναμπουμπούλες και δυσκολίες που είχα στα επαγγελματικά και στα προσωπικά μου. Με βοήθησε πολύ και η ψυχανάλυση που έκανα για να δω πως κινούμαι σε κάποια θέματα, από τα οποία απέχει η λογική. Κι αυτό γίνεται με τη βοήθεια κάποιου άλλου, δεν μπορείς μόνος σου.


Είσαι περισσότερο λογική ή συναισθηματική;
Νομίζω λογική, το ίδιο θα σου πουν και οι φίλοι μου. Αλλά όταν μπαίνει το συναίσθημα, τα κάνω όλα μαντάρα… (γελάει). Φεύγει εντελώς η λογική! Αυτό είναι όμως το ωραίο με τον έρωτα, το ότι δεν σκέφτεσαι λογικά. Γι’ αυτό και οι λογικοί άνθρωποι όταν ερωτεύονται, ζουν τις μεγαλύτερες ανατροπές στη ζωή τους. Αν είναι έτοιμοι να τις δεχτούν.


Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου στα 40 σου;
Νομίζω ότι θα μου έχει ξυπνήσει η ανάγκη για οικογένεια, που τώρα μου λείπει. Σίγουρα, όμως, θα ήθελα να έχω βρει έναν σύντροφο ζωής.


Στη φωτογράφηση του «Cabaret», βγαίνεις απίστευτα sexy. Πόσο εξοικειωμένη είσαι με αυτήν την πλευρά σου;
Τώρα πολύ περισσότερο, σε σχέση με το παρελθόν. Δεν είμαι πια παιδάκι, σιγά-σιγά μεγαλώνω και μου αρέσουν αυτές οι αλλαγές. Και στο «Cabaret» νιώθω περισσότερο «γυναίκα» και «θηλυκό», από οποιαδήποτε φάση της ζωής μου.


Φοβούνται να σε φλερτάρουν, πιστεύεις;
Κοίτα, αυτό έχει να κάνει και με μένα. Όταν δεν είμαι καλά, δημιουργώ άμυνες ή αποστάσεις από τον άλλον, οπότε του είναι πιο δύσκολο να με προσεγγίσει. Την πέρασα παλιότερα αυτή τη φάση. Αλλά και η αναγνωρισιμότητα πιστεύω ότι τους δημιουργεί κάποιο «κράτημα». Πολύ πιο εύκολα φλερτάρουν τις φίλες μου, παρά εμένα.



Πηγή YUPIII